De mening van Naldje

Wat drijft ons mensen? Wat is het wat wij mensen nu echt willen?

Willen wij als mens leven of willen wij als mens dood?

Om te leven heeft ieder mens voedsel en water nodig , zodat het lichaam van de mens kan functioneren. Zonder dat sterft het lichaam en daarmee ook de mens, zoals wij de mens kennen.

Door voedsel te verbouwen komt de mens aan zijn voedsel. De mens heeft een taakverdeling gemaakt met wie voor het voedsel zorgt en wie voor andere diensten.

In ruil voor iets krijgt de mens dan voedsel of een andere dienst.

In onze huidige maatschappij is het geld het ruilmiddel geworden. Er zijn mensen die meer geld hebben als ruilmiddel dan anderen. Dat zijn de mensen die dus meer voedsel kunnen halen en andere diensten.

Veel mensen willen veel geld bezitten om ook veel voedsel te kunnen halen en andere diensten. De angst om te kort aan voedsel en andere diensten te hebben slaat toe bij deze mensen. Deze angst zorgt er dan voor , dat het streven naar meer voedsel en andere diensten groter wordt. En aangezien geld het middel is om dit te verschaffen, wordt het streven naar meer geld ook groter.

Er zijn mensen, die het niet lukt om dit streven naar meer ten uitvoer te laten brengen. Bij deze mensen kan dan frustratie ontstaan. Deze frustratie kan dan omslaan in onvrede. Een onvrede , die weer kan worden geuit richting mensen , die wat meer geluk lijken te hebben in hun streven naar meer. Zij zien de mensen, die wel meer lijken te hebben als de schuldigen van dat zij minder hebben.

De vraag , die gesteld kan worden, is of het wel klopt, dat diegenen die meer lijken te hebben ook daadwerkelijk meer hebben. Een andere vraag die gesteld kan worden is, dat degenen die gefrustreerd zijn, of zij daadwerkelijk minder hebben. Nog een vraag die gesteld kan worden is, dat als het inderdaad klopt, dat iemand minder heeft dan de ander of degenen die meer hebben hier ook daadwerkelijk schuldig aan zijn. Het zijn allemaal vragen die een tegenstrijdigheid kunnen aantonen van een bepaald beeld, dat de mens heeft. Een beeld bepaald door het perspectief van waaruit iemand iets bekijkt. Dit perspectief kan daarmee een illusie opwekken.

Kan het zijn dat diegenen die alles lijken te hebben, dat wat ze hebben “gefinancierd” hebben met leningen, die nog steeds worden afbetaald? Als dat zo is, dan is dat wat bezit wordt een schuld, niets meer en niets minder.

En dat diegenen die gefrustreerd zijn, dat ze minder hebben weinig tot geen schulden hebben. Van deze mensen kan je dan zeggen, dat ze in ieder geval geen schuld bezitten. In dat geval hebben ze meer dan diegenen die doen alsof ze meer bezitten. Wie bezit er dan meer?

Er zit dus een tegenstelling in het perspectief waar naar gekeken wordt. Om die tegenstelling te zien, is het belangrijk om te beseffen, dat er meer perspectieven zijn van waaruit iets bekeken kan worden.

De belangrijkste vraag is dan ook : in hoeverre is de mens in staat om de dingen die er zijn vanuit meerdere perspectieven te bekijken ?

Als de meerdere perspectieven van waaruit de dingen bekeken kunnen worden geaccepteerd en gerespecteerd kunnen worden, kan dit een mooie eerste stap zijn naar een wereld, waarin een ieder rekening met elkaar kan houden. Een wereld waarin de gemeenschap voorop komt te staan, maar waarin er ook rekening kan worden gehouden met de afzonderlijke persoon.

Een wereld , waarin er pluraliteit is en deze pluraliteit een kracht is tot meer ontwikkeling. Een wereld , waarin oorlogen tot het verleden behoren.

Een wereld , waarin de mens beseft, dat elk perspectief een illusie is.

Een wereld, waarin de mens beseft dat tegelijkertijd alles er is , maar ook dat er niets is.