De mening van Naldje

Ken je het gevoel dat je een doel hebt en dat je tot een inzicht komt dat het doel niet jouw doel is ?

Ik ben een gecertificeerd Life Coach. Ik zocht nog wat opleidingen om nog meer kennis op te doen als coach om vervolgens te gaan starten met een coach praktijk. In mijn zoektocht naar een geschikte opleiding vond ik de opleiding filosofie.

Nu ik een groot gedeelte van het eerste jaar van de filosofie opleiding heb afgerond en eigenlijk al toen ik op de helft zat, is de verwarring gekomen. Deze filosofie opleiding is zo interessant dat ik tot het inzicht kom dat het coachen mij niet gelukkig gaat maken. Sterker nog in bredere zin heeft deze opleiding mij laten afvragen wat het doel is van dat wat ik doe en dat wat de mens doet.

Ook ben ik mij gaan afvragen wat nu waarheid is en in wiens waarheid ik eigenlijk leef. Zoals ik het nu bezie is waarheid niets anders dan een argument dat geldig is op een bepaald moment in de tijd. Dat betekent dat de waarheid op een ander moment weer anders kan zijn.

Het ene moment geloof jij in iets dat dan waar is en vervolgens ontstaat de twijfel en geloof je niet meer dat iets waar is.

Dit maakt het leven verwarrend. 

Verwarring zit bij mij er ook in dat ik als coach een doel had om mensen tot inzicht te laten komen wat ze nodig hebben om te groeien, terwijl ik nu zelf het inzicht heb dat groeien bij mensen meer zit in hoe kan ik gelukkig zijn en het maximale genot eruit halen.

En daarbij gaat het allereerst om het eigen genot en er zijn mensen die dan onverschillig zijn dat het benutten van het eigen genot ten koste gaat van de ander.

Is dit wat ik wil bewerkstelligen met het coachen? Nee, absoluut niet.

Soms hoor je mensen roepen dat je je eigen leven moet leiden. Ik hoor hier nu in leef je eigen waarheid. Is dit eigenlijk wel mogelijk, je eigen waarheid leven? 

Wie bepaalt eigenlijk de waarheid waarin je leeft? Wij zijn en worden allemaal beïnvloedt door iets of iemand. Deze beïnvloeding vormt onze waarheid , waarin wij leven. Maar is dat wel waar?

Ik zit nu al ruim een jaar in de fase dat ik probeer te achterhalen wat nu waar is en ik ben er nog niet achter.

Ik heb geprobeerd om voor mijzelf een plan van aanpak te schrijven om te starten met een coach praktijk om zo mijn twijfel te onderdrukken. Alleen de twijfel blijft bestaan. 

Filosofie heeft mijn inzicht vergroot, maar mij ook verwart gemaakt . Het heeft mij laten groeien en een begin gemaakt om echt bewust te worden en na te denken waar ik nu echt voor leef. En de vraag waar iemand nu echt voor leef is heel interessant of anders gezegd wat is iemands diepste verlangen ?

En daar kunnen weer vervolg vragen op worden gesteld, zoals wat doet iemand om dit verlangen te bewerkstelligen en is men in staat om daarbij rekening te houden met het verlangen van een ander ?

Ik vind de vraag wat mijn diepste verlangen is een hele moeilijke vraag om te beantwoorden . Er is twijfel in mij ontstaan. Heb ik niet altijd het verlangen van een ander nagestreefd? Als dat zo is , hoe vrij ben ik dan geweest? Het zijn vragen die ik moeilijk vind om te beantwoorden. 

Dit maakt ook dat ik erg twijfel of mijn doel dat ik had toch wel mijn eigen doel was of misschien het doel van een ander. 

Ik heb in ieder geval huiswerk voor mijzelf om te achterhalen wat mijn diepste verlangen is en hoe ik dit verlangen ga bewerkstelligen zonder afbreuk te doen aan het verlangen van een ander.