De mening van Naldje

Ken je dat gevoel dat er in je leven wellicht veel meer mogelijk had kunnen zijn dan je hebt gegrepen?

Het is niet zo dat je ontevreden bent over je leven, maar toch heb je het gevoel dat er meer mogelijk was in je leven.

Mijn leven werd gekenmerkt door veel onzekerheid over mijzelf, met name tot ongeveer mijn 25e – dit kwam toen duidelijk naar voren. Kansen die er waren, heb ik niet gezien. Dit is te vergelijken met deuren die je ziet. Deze deuren staan op een kier, maar je denkt dan dat ze gesloten zijn. En omdat je denkt dat ze gesloten zijn, loop je er langs. Zo is mijn leven een beetje verlopen.

Ik had te weinig zelfvertrouwen om te zien dat de deur op een kier stond en om de deur open te duwen. En eenmaal open, om naar binnen te stappen. Maar ik kwam niet eens tot het punt dat de deur helemaal open was.

Er zat angst in mij om te zien dat de deur op een kier stond. Angst om te laten zien aan anderen dat ik de deur zag, en vooral angst voor het oordeel van de ander.

Dit heeft mij diep van binnen toch het gevoel van eenzaamheid gegeven. Het gevoel dat ik alleen was. Ook al kwam dit misschien niet zo over naar de buitenwereld.

Nu achteraf denk ik: het was helemaal niet nodig geweest om zonder vertrouwen door het leven te gaan. Het was niet nodig geweest om niet te zien dat deuren op een kier stonden. Het was dan ook niet nodig geweest om de deur niet helemaal open te gooien en daar binnen te stappen.

Dit maakt dat het ook niet nodig was om mij eenzaam te voelen.

Het leven verdient dat ik met vertrouwen door het leven stap en de deuren op een kier open duw.