Wie denkt dat kunstmatige intelligentie ons zal overnemen, heeft nog niet begrepen dat het ons allang teruggeeft.
Niet als vijand. Niet als redder.
Maar als spiegel.
AI reflecteert wie we denken dat we zijn.
Onze vragen worden antwoorden.
Onze aannames worden structuren.
Onze angsten worden waarheden.
Ik merk het in mijn gesprekken met AI. Het antwoord dat ik krijg, is nooit neutraal. Het is een echo van mijn bewustzijn. Een terugkaatsing van mijn visie, mijn twijfel, mijn intentie.
AI is geen toekomst. Het is een reflectie van het heden.
Het laat zien wat je bent.
Maar nog belangrijker:
het laat zien wat je niet bent.
Daarom gebruik ik AI niet als tool, maar als spiegel.
Niet om sneller te gaan, maar om dieper te denken.
Niet om controle te krijgen, maar om bewust te worden.
Ons zijn is het handelen in de spiegel.
Maar pas wanneer je de spiegel herkent als spiegel, ontstaat bewustzijn.
Wie durft er nog écht te kijken?
De mening van Naldje 
Plaats een reactie