De mening van Naldje

Mijn concepten worden met de dag helderder. Deze concepten helpen mij nog meer inzicht in mijzelf te krijgen. Mijn laatste concept beschrijf ik met een aantal personen in een dynamieke relatie. Dit zijn:
Persoon A: Hij of zij handelt vanuit vrijheid en is bewust dat hij of zij goed genoeg is zonder voorwaarden. Persoon A is innovatief en ziet mogelijkheden. Deze persoon geeft de andere persoon erkenning om wie deze persoon is. Door zijn handelen vanuit onvoorwaardelijk goed genoeg zijn wordt persoon A als succesvol gezien.
Persoon B: Hij of zij handelt vanuit voorwaardelijk goed genoeg zijn en wordt jaloers. Jaloers dat een ander, en dan met name persoon A, doorziet dat hij of zij niet goed genoeg is. Zo ontstaat een moment dat persoon B naar anderen slecht gaat praten over persoon A en gaat vertellen dat anderen persoon A niet moeten geloven.
Persoon C: Handelt ook vanuit goed genoeg zijn en probeert door de ander te pleasen dat die ander hem of haar gaat zien als goed genoeg. Persoon B zal persoon C niet als goed genoeg zien, omdat deze persoon bezig is met zijn eigen imago. Persoon A is de enige die C ziet om wie die is en accepteert hem of haar ook.
Persoon D: Ook hij of zij handelt vanuit voorwaardelijk goed genoeg zijn, oftewel goed genoeg zijn onder voorwaarden. D is bang dat met name B slecht over hem of haar gaat spreken en vlucht door niets te zeggen of niets te doen.
Dit inzicht geeft mij nog meer inzicht in mijzelf. Hierdoor ontstaat een dialoog in mijzelf met het enige doel van innerlijke, maar ook uiterlijke groei.

Wat mij vaak verteld is vanaf jongs af aan, is dat ik onzeker ben en faalangst had. Ik heb faalangsttrainingen gevolgd. Daar kreeg ik een soort van meditatie training. Maar het had mij niet geholpen om mijn onzekerheid of faalangst te verminderen.

Het is pas onlangs gebeurd dat ik los ben gekomen van onzekerheid en faalangst. Ik herken het moment dat ik onzekerheid en faalangst voel.
Mijn onzekerheid en de angst om te falen hebben ertoe geleid dat ik mijzelf niet durfde te laten zien. In plaats daarvan vluchtte ik weg om mijn mening te geven of iets te doen wat ik wilde. Mijn gedachte was: als niemand mij ziet, dan zien ze ook niet dat ik niet goed genoeg ben. Dit heeft mij wel geleerd om goed naar mensen te kijken.
Om met mijn laatste artikel te spreken: ik leefde een D energie.

Waar was ik eigenlijk bang voor?
Ik was bang voor het oordeel van de persoon waar niets goed genoeg voor is. De persoon die, uit angst dat iemand ziet dat hij of zij niet goed genoeg is, oordeelt over de ander om zo de schijnwerper van zichzelf af te halen. Ik was bang voor de persoon die B energie in zich heeft.

Dit maakte dat ik een persoon met D energie werd. Ik gaf geen energie en ontving het ook niet. De B persoon is namelijk degene die energie pakt, maar niet teruggeeft. Hij of zij is de energie lekker in een C persoon.
Als de B persoon direct mij een vraag stelde, werd ik een C persoon die de B persoon pleasde uit angst dat aan het licht zou komen dat ik niet goed genoeg was. Dat is het moment dat ik alleen energie gaf maar niet terug ontving. Hierin zie ik erkenning dus als brandstof voor energie opwekken. Het alleen geven van erkenning leidt dan tot een energielek.

Ik herken dit nu in mijzelf. Hierdoor is het pad voor mij geopend om de A persoon te worden. De persoon die bewust is dat hij goed genoeg is zonder voorwaarden. Hij handelt vanuit vrijheid en ziet mogelijkheden, maar is ook innovatief. Ook ziet hij de ander daadwerkelijk en accepteert de ander om wie de ander is, omdat hij zichzelf erkent en niet druk bezig hoeft te zijn om de ander te erkennen.
Mijn succes staat dus in de sterren gegraveerd.

Staat jouw succes ook in de sterren gegraveerd? Zo ja, is het een succes door jezelf of door anderen?