Wij zijn het systeem.
Wij maken het systeem en het systeem maakt ons.
Het systeem is dat we geacht worden om erkenning te zoeken, omdat erkenning ons de brandstof geeft om te handelen. Wij geloven niet in onszelf, vandaar dat we erkenning zoeken bij een ander.
Er zijn mensen die vanuit het zoeken naar erkenning anderen als slecht bestempelen, met het doel dat de ander hun erkenning geeft. Er zijn mensen die bang worden dat er ook slecht over hen gesproken wordt en die dan de erkenning geven aan degenen die slecht spreken over anderen, in de hoop dat zij de erkenning terugontvangen. Alleen in veel gevallen ontvangen ze de erkenning niet terug, omdat die ander alleen bezig is met erkenning zoeken. En dan zijn er weer mensen die uit angst dat er slecht over hen gesproken wordt, zichzelf onzichtbaar maken, want als ze niet gezien worden, dan kan er ook niet slecht gesproken worden over hen, maar ze hopen wel de erkenning te krijgen.
En zo zitten we in een wereld die zichzelf gevangen houdt. Een wereld waarin de een de ander uitbuit, ontstaan door de angst om geen erkenning terug te krijgen.
Het is een wereld die vraagt om het systeem dat wij maken en dat ons maakt, open te breken, zodat wij de wereld een ander systeem kunnen geven dat ons weer maakt.
Het is een systeem waarin wij onszelf erkennen om wie wij zijn. Een systeem waar wij vrij de ander kunnen en mogen erkennen om wie de ander is. Een systeem waar echte dialoog de maatstaf is. Een systeem waarin wij allen groeien. Wij groeien, omdat wij onszelf erkennen en daarmee de ander erkennen. Een systeem dat geen uitbuiting van de ander voedt, maar de ander helpt om te blijven groeien.
Wat heb jij nodig om jezelf te erkennen om wie jij bent?
De mening van Naldje 
Plaats een reactie