Als ik terugkijk op mijn leven, dan zie ik een patroon in mijn leven.
Het is een patroon waarin mijn grondgedachte was: “Ik ben goed genoeg, tenzij.”
Omdat ik bang was dat een ander zou zien dat ik niet goed genoeg was, ontwikkelde ik een verdedigingsmechanisme. Dit bestond eruit dat ik vluchtte.
Hoe uitte dit vluchten zich?
Ik maakte mijzelf onzichtbaar, want als mensen mij niet zagen, dan zagen ze ook niet dat ik niet goed genoeg was.
Dit is een patroon dat begon in mijn vroege jeugd, waarin al snel de interpretatie ontstond dat ik — in vergelijking met anderen — niet goed genoeg was. Dat werd soms ook letterlijk uitgesproken, bijvoorbeeld wanneer ik een ‘lummel’ werd genoemd. Ook kreeg ik al snel de indruk dat alleen iemand met een grote mond goed genoeg was.
Die interpretatie kreeg ik mee van mijn ouders, die dat op hun beurt ook weer hadden meegekregen. Het werd verder versterkt toen ik naar de basisschool en later de middelbare school ging, waar je op basis van leerprestaties een cijfer kreeg: een 6 is goed genoeg, onder de 6 is niet goed genoeg.
Nu merk ik, door onder andere filosofielessen, coachopleidingen die ik heb gevolgd, maar ook een assessment en een coachtraject, dat de gedachte “Ik ben goed genoeg, tenzij” geen eigen gedachte van mij is, maar iets wat ik van anderen heb overgenomen.
Deze bewustwording was al eerder begonnen, maar is nu aan het landen. Het is het besef dat ik altijd goed genoeg was — zonder voorwaarden — en dat het niet nodig was om mijzelf onzichtbaar te maken. Want dat onzichtbaar maken heeft er alleen maar voor gezorgd dat ik mijzelf heb belemmerd om te laten zien en weten wie ik daadwerkelijk ben.
Ik ben goed genoeg, zonder voorwaarden. De voorwaarden zijn opgelegd door anderen die zelf geloven in goed genoeg zijn onder voorwaarden.
Herken jij jezelf in dit verhaal en ben je op zoek naar bewustwording van jouw eigen patroon, met als doel te zijn wie jij daadwerkelijk bent? Neem dan contact met mij op voor een vrijblijvend gesprek. Samen kijken we waar ik jou kan begeleiden van voorwaardelijk goed genoeg zijn naar onvoorwaardelijk goed genoeg zijn.
– Challenge Your Environment –
De mening van Naldje 
Plaats een reactie